sholio

Ας με συγχωρήσουν όσοι νιώσουν πως θίγεται το ιερό συναίσθημα της θρησκευτικότητας, όσοι έχουν ανάγκη για τους δικούς τους λόγους να πιστεύουν σε ανώτερη δύναμη, όσοι δε μπόρεσαν ή δε βρήκαν το χρόνο ν' αμφισβητήσουν αυτά που τεχνηέντως έβαλαν στο υποσυνείδητό μας "εξ απαλών ονύχων", αλλά θα ήθελα να θέσω κάποια εύλογα ερωτήματα όχι κατά του κλήρου απαραίτητα, αλλά εφ' όλης της ύλης:
Πώς γίνεται οι τρείς μεγαλύτερες μονοθεϊστικές θρησκείες του πλανήτη, ο Ιουδαϊσμός (σκληρός Θεός-Πατέρας της Παλαιάς Διαθήκης), ο Χριστιανισμός (Υιός του Θεού-Πατέρα της Παλαιάς Διαθήκης) και ο Μωαμεθανισμός (προφήτης του Θεού-Πατέρα της Παλαιάς Διαθήκης), να είναι εβραιογενείς;
Πώς γίνεται, αφού οι γραφές είναι θεόπνευστες και θεόσταλτες, η "Γένεση" να είναι τόσο μακριά απ' την αλήθεια;
Πώς ο θεός των Ισραηλιτών δεν ήξερε οτι η γή είναι ...σφαιρική, πως δεν είναι το κέντρο του γαλαξία και πως υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες; Πώς στην απέραντη σοφία του δεν ήξερε πως η ζωή δεν εμφανίστηκε στον πλανήτη με τη μορφή που ξέρουμε αλλά σταδιακά, εξελικτικά όπως απέδειξε η επιστήμη;
Ο Ιησούς σαφώς υπήρξε ιστορικά, αλλά αν ήθελε να κάνει κοινωνική επανάσταση επειδή θλίβονταν απο την αδικία, δεν θα ήταν αναπόφευκτο να αξιοποιήσει την αντίληψη πως θα έρθει ο μεσσίας, γιατί αλλιώς απλά θα του παίρναν το κεφάλι πριν καν προλάβει ν΄αρθρώσει λέξη;
Δεν είναι αλήθεια πως για πολλά χρόνια πριν το Χριστό κάθε απατεώνας ή αλαφροϊσκιωτος ανέβαινε σε μια πέτρα στην αγορά και κήρυττε πως είναι ο μεσσίας;
Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία όσο απειλούνταν η ενότητα του κράτους δίωξε το χριστιανισμό τόσο που δεν θα ξέραμε τίποτα σήμερα, μέχρι που ο πολύς "Μ. Κωνσταντίνος" κατάλαβε πως θα μπορούσε να μετουσιώσει τη "νέα αίρεση" σε στοιχείο ενότητας της απέραντης αυτοκρατορίας και όχι μόνο τον νομιμοποίησε, αλλά δυστυχώς τον επέβαλε δια της βίας, ως βασική πολιτική επιλογή.
Σ' ένα μωσαϊκό κράτος απο ετερόκλητους κατακτημένους λαούς με διαφορετική γλώσσα, ιστορία, θρησκεία και συνείδηση όπου κανείς δεν ήθελε να αμυνθεί σε επιδρομείς γιατί απλά θεωρούσε και τους ρωμαίους κατακτητές, χρειάζονταν ένα στοιχείο που θα προσέδιδε εθνική συνείδηση στους κατακτημένους και υιοθέτησε την πιό πρόσφορη λύση, τον χριστιανισμό κι εκείνος βέβαια εκ των υστέρων τον ανακήρυξε άγιο ως αντίδωρο, εκείνον που κατέσφαξε ακόμα και την οικογένειά του γιατί θεώρησε πως θα σφετεριστεί το θρόνο, ενώ αμαύρωσε τον ελληνολάτρη Ιουλιανό ως "παραβάτη", χώνοντας βαθιά το μαχαίρι στον ελληνικό πολιτισμό της ελευθερίας που συλήθηκε άγρια απ' τον πολιτισμό της στέρησης και απο τότε μας βαπτίζει προσηλυτιστικά ως νήπια με το αίσχιστο ενοχικό τέχνασμα του προπατορικού αμαρτήματος (τι αμαρτίες μπορεί να 'χει ένα βρέφος), επιχείρημα που ήδη αναγκάστηκε να ανακαλέσει λέγοντας πως είναι ...παιδαγωγική διήγηση, γιατί δεν είναι δυνατόν τα παιδιά του Αδάμ και της Εύας να γεννοβόλησαν αιμομικτικά, αφού δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι επι της γής.
Στην έτερη απάτη, τον Μωαμεθανισμό, που ο εισηγητής της για να χρηματοδοτήσει το όραμά του κουτούπωσε την πλούσια γηραιά κυρία που τον υιοθέτησε, θεώρησε τον Ιησού προφήτη και εισήγαγε τον τίτλο του "τελευταίου προφήτη" για τον εαυτό του μην τυχόν βρεθεί κανείς μεταγενέστερος και του κλέψει την πατέντα, έβαλε στο τραπέζι το δόγμα πως όποιος χύσει έστω και μια σταγόνα απ' το αίμα του για την επέκταση της πίστης και φυσικά του κράτους του πάει κατευθείαν στον παράδεισο και δημιούργησε την οθωμανική αυτοκρατορία κολακεύοντας τους αμαθείς και μετατρέποντας τον εαυτό του και τους συν αυτώ χοιροβοσκούς σε κατακτητές.
Αλλά ας γυρίσουμε στα δικά μας, γιατί το πέρασμα απο τις "εθνικές θρησκείες" στον χριστιανισμό ούτε αναίμακτα έγινε, ούτε με ευλάβεια ή θεϊκή παρέμβαση: Eκκαθαρίστηκε κάθε μορφή ελεύθερης σκέψης κι όπου δεν έπιπτε λόγος έπιπτε πύρ και σίδερο, κατεδαφίστηκαν όλα τα αρχαία μνημεία και στη θέση τους, με τις ίδιες πέτρες για το αμετάκλητο, χτίστηκαν χριστιανικοί ναοί, έκλεισαν όλες οι φιλοσοφικές σχολές της αρχαίας, ευρύτερης Ελλάδας, κάηκε η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, κατεκλάπησαν τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα της κλασσικής αρχαιότητας για να διακοσμήσουν τα ανάκτορα των "ευσεβών", συλήθηκαν όλοι οι ιεροί-ενεργειακοί χώροι της Ελλάδας, ευνουχίστηκε κάθε ικμάδα ελευθερίας κι αληθινής αγάπης και αντικαταστάθηκαν με τη στέρηση, την παρθενία και την αγαμία, καταδικάστηκε η γυναίκα ως πηγή αμαρτίας, αντί του "τα πάντα εν" ίσχυσε ο δυαδισμός και η διαστροφή του διαβόλου, απερρίφθη στο "πύρ το εξώτερον" η ρώμη, η ελευθερία, η ανθρωποκεντρική αντίληψη των τρισμέγιστων δημιουργημάτων της Ελληνικής τέχνης για να κατισχύσει το χριστιανικό ιδεώδες της στέρησης, των αποστεωμένων μορφών, της εχθρότητας προς το σώμα και κάθε φυσιολογική λειτουργία, επιστρατεύτηκε η τέχνη, η θρησκεία έγινε καταναγκαστική κι αλλοίμονο σε όσους δεν υπέκυπταν στην επακριβώς ομολογία, έγινε πλιάτσικο στα αρχαία κείμενα και, όπως κάθε συνειδητό κλεφτρόνι για να σβήσει τα ίχνη καίει το σπίτι που διέρρηξε, τα ανασκεύασαν προς το ανεκδιήγητο εφεύρημα του "εκκλησιαστικού ιδιώματος", αντικατέστησαν όλες τις μεγάλες γιορτές και τελετές με άλλες παράλληλες στις ίδιες ακριβώς ημερομηνίες κι όπου δε μπόρεσαν επέβαλαν αμέσως μετά νηστεία, προκάλεσαν τις μεγαλύτερες πολεμικές περιπέτειες της ανθρωπότητας χάριν του "τίμιου σταυρού" και συνεχίζουν ακόμα σήμερα στο όνομά του, αντικατέστησαν την αληθινή αγάπη με την επιλεκτική αγάπη των ανέραστων υποκριτών και ανέθεσαν στο ιερατείο να μας την ..επιβάλει, δίδαξαν σ' εμάς και στα παιδιά μας καταναγκαστικά εβραϊκή μυθολογία και, για να νιώσουν ηθική εξύψωση και τα πιο ανήσυχα πνεύματα, εισήγαγαν το λιβάνι που διεγείρει τους ίδιους νευροδιαβιβαστές με τον ίδιο μηχανισμό με τα ναρκωτικα, και, ω του αίσχους, καταδίκασαν το ύψιστο δώρο, την ίδια τη ζωή προς χάριν της ..μετά θάνατον ζωής!
Ποιός είναι ο αληθινός τους ρόλος στην τουρκοκρατία; Επιστολές διαμαρτυρίας Ελλήνων που κατέφευγαν στο ...σουλτάνο για να προφυλαχθούν απο τη φορομπηχτική πολιτική των επισκόπων, καταμαρτυρούν. Παραμονές κάθε επανάστασης πίεζαν ή κατέδιδαν έλληνες για να μη χάσουν τα προνόμιά τους και πιο πίσω, περιέτρεχαν τα τείχη της Κωνσταντινούπολης λέγοντας πως η άμυνα είναι μάταιη γιατί η άλωση είναι θέλημα θεού, κάμπτοντας το ηθικό των αμυνομένων. Παρεμπιπτόντως, η "ξεχασμένη" κερκόπορτα ήταν στην εβραϊκή συνοικία της Πόλης και ας μην πάμε στον όψιμο μύθο του "κρυφού σχολειού".
Ναί, η θρησκεία είναι απο τα σημαντικά δομικά στοιχεία της εθνικής συνείδησης, η όποια θρησκεία, για να νιώθουμε πως είμαστε σύνολο συμπαγές, να μπούμε στην "ψυχολογία της ομάδας" αλλά ας αναρωτηθούμε: Eίμαστε υπερήφανοι πρώτα που είμαστε Ελληνες, ή πρώτα που 'μαστε χριστιανοί;
Πώς απο τον Περικλή και τον Αλέξανδρο φτάσαμε ως εδώ;
Με αποκαλύψεις που όλοι ξέραμε και ανεχόμασταν, βρήκαμε την αλήθεια εκεί που χρόνια μόνη της απλά περίμενε, με την αυθεντικότητα του αυταπόδεικτου, τη μόνη που δε χρειάζεται συνηγόρους και τεχνάσματα: Κανείς τόσους αιώνες δεν έδινε δραχμή για τον άνθρωπο, η σωτηρία της ψυχής κι η μετά θάνατον ζωή είναι ένα τραγικό τέχνασμα, ένα ανέξοδο, αναπόδεικτο κόλπο για να ελέγξουν και να καθοδηγήσουν τις συνειδήσεις εκεί που θέλουν εκείνοι που κρατούν τα κλειδιά, που έφτιαξαν τον κώδικα τόσο περιφανώς και απροκάλυπτα ψεύτικο ωστε να μη διανοείται ο κοινός νούς να τον αμφισβητήσει, δίνοντας πρόσβαση στην αλήθεια, στα μέσα και τις απολαβές ανάλογα με το βαθμό μύησης, μοιράζοντας αφειδώς χρήματα στις υψηλές βαθμίδες, ψίχουλα στις κατώτερες και επιβάλλοντας στέρηση στη βάση, εκείνων που έστησαν την απεχθή, πανέξυπνη, πυραμιδική αρχέγονη μπίζνα των ιουδαιογενών θρησκειών.
Οι κλειδοκράτορες περιγράφουν σαφώς το σύστημά τους σε μυστικά πρωτόκολλα κι εμείς ανυποψίαστοι, μείναμε με το σταυρό στο χέρι να σταυροκοπιόμαστε επειδή απο κάποιο στατιστικό λάθος, έμεινε μια χαραμάδα ακάλυπτη και πιστέψαμε πως είδαμε...