Όπως εξηγεί ο δρ Μάρτιν Χιου-Τζόουνς, ειδικός σε θέματα άνθρακα από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας, η  καλλιέργεια και η επεξεργασία του βακτηρίου του άνθρακα δεν είναι απλή υπόθεση. Πρεπει να επιλεγεί το «κατάλληλο» στέλεχος του βακτηρίου από τα δεκάδες που υπάρχουν ,να καλλιεργηθούν αποικίες του μικροβίου και να τροποποιηθούν οι συνθήκες ανάπτυξής τους, ώστε να σχηματισθούν από τα ενεργά βακτήρια σπόρια (ανενεργές βακτηριακές μορφές).  Για να φθάσουν τα σπόρια έως τους ανθρώπινους πνεύμονες δεν πρέπει να έχουν μέγεθος μεγαλύτερο από 1-5 μικρά (1 μικρόν ισούται με 1 εκατομμυριοστό του μέτρου), ενώ πρέπει να εξουδετερωθεί και η τάση τους να συγκολλώνται μεταξύ τους και να δημιουργούν μεγάλα μόρια. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με ειδικές χημικές ουσίες οι οποίες προστίθενται σε υλικά όπως η πούδρα, αφού προηγηθεί η μόλυνσή τους από τα σπόρια του άνθρακα. 
Όλα αυτά σημαίνουν «πως η υπόθεση απαιτεί εξελιγμένες τεχνικές και εργαστήρια που μόνον επαγγελματίες μπορεί να διαθέτουν», λέει χαρακτηριστικά ο δρ Χιου-Τζόουνς. 
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο πνευμονικός άνθρακας αποτελεί πολύ σπάνια ασθένεια, αλλά και την πιο επικίνδυνη από τις τρεις μορφές της νόσου (οι άλλες δύο είναι ο δερματικός και ο γαστρεντερικός). Όταν τα σπόρια φθάσουν στους πνεύμονες, μολύνουν τους λεμφαδένες που βρίσκονται στο μέσον του θώρακα, ενεργοποιούνται και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται και να παράγουν θανατηφόρες τοξίνες που επιτίθενται στους ιστούς του σώματος. 

 Συμπτώματα

Στα πρώτα συμπτώματα του πνευμονικού άνθρακα συμπεριλαμβάνονται πυρετός, βήχας, πονοκέφαλος, έμετος και ρίγη. Μέσα σε ώρες ή σε λίγες μέρες, αρχίζει η δεύτερη φάση της ασθενείας, που χαρακτηρίζεται από έντονη δύσπνοια και εφίδρωση, σοκ και μείωση της αρτηριακής πίεσης. Όταν αρχίσει η δεύτερη φάση, ο θάνατος μπορεί να είναι θέμα ωρών. Αν ο πνευμονικός άνθρακας διαγνωσθεί στην πρώτη φάση, μπορεί να αντιμετωπισθεί με αντιβιοτικά, όπως η πενικιλλίνη και η σιπροφλοξασίνη. Στη δεύτερη φάση, όμως, τα αντιβιοτικά λίγα μπορούν να προσφέρουν. 
Γενικά, ο άνθρακας είναι μια ασθένεια σπάνια στον άνθρωπο, αλλά αρκετά συχνή στα ζώα (το υπαίτιο βακτήριο υπάρχει στο χώμα). Οι άνθρωποι συνήθως αναπτύσσουν δερματικό άνθρακα: μολύνονται από κάποια πληγή στο δέρμα που έρχεται σε επαφή με μολυσμένο ζωικό προϊόν (λ.χ., δέρμα, μαλλί ή κρέας).
Ο δερματικός άνθρακας εκδηλώνεται με κνησμό, πυρετό, κακουχία και πονοκέφαλο και χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία μίας φλύκταινας με πύον, που τελικά δημιουργεί μια μαύρη κρούστα. Χωρίς θεραπεία, το 25% των ασθενών πεθαίνει. Ο γαστρεντερικός άνθρακας είναι σπάνιος και συνήθως προκαλείται από την κατανάλωση μισοψημένου, μολυσμένου κρέατος. Σε αυτή την περίπτωση, τα σπόρια αναπτύσσονται στα έντερα, προκαλώντας ναυτία, έμετο, πυρετό και πόνο στην κοιλιά. Χωρίς θεραπεία, το 25% έως 60% των ασθενών πεθαίνει.