<<     Κυπρος       Μεσσιες      το πρωτο σιωνιστικο κινημα

Για την Κύπρο, η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Η αντιπαλότητα εβραίων-Κυπρίων ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια της υποδουλωσης της Κύπρου στους Ρωμαίους. Ο Κάτων κατέλαβε την Κύπρο το 56 π.χ. και κυριολεκτικά την καταλεηλάτησε από κάθε είδος πλούτου οδηγώντας τους Κυπρίους σε πλήρη εξαθλίωση. Η εξαθλίωση έφθασε μέχρι του σημείου η άλλοτε πλουσια Σαλαμινα να αναγκαστει να συνάψει δάνειο από δύο ρωμαίους μεγαλεμπόρους, οι οποίοι λίγο αργότερα χρησιμοποίησαν τις λεγεώνες για να τους καταβληθούν οι υπέρογκοι τόκοι. Σώμα ρωμαίων ιππέων πολιόρκησε τη γερουσία της Σαλαμίνας με αποτέλεσμα πέντε γερουσιαστες να πεθάνουν από πείνα. Σύμμαχοι των Ρωμαίων σ αυτή την καταπίεση ήταν οι εβραίοι έμποροι οι οποίοι, ως υπεργολαβία, ανέλαβαν να εκμεταλλεύονται για λογαριασμό των Ρωμαίων τα πλούσια ορυχεία χαλκού και κάθε άλλο πλουτοπαραγωγικό πόρο. Στα επόμενα χρόνια και μετά το 70 μ.χ., ο εβραϊκός πληθυσμός της Κύπρου αυξήθηκε κατά πολύ. Έτσι, υπήρχε αρκετό πλήθος για την εφαρμογή στην Κύπρο των σιωνιστικών σχεδίων. Το 117 μ.χ  όταν ο σιωνισμός διέταξε, κάποιος ονόματι Αρτεμίων ηγήθηκε των εβραίων εξεγερθέντων.
Ο Βυζαντινός ιερομόναχος λόγιος και ιστορικός και μετέπειτα Πατριάρχης (1065-1075) Ιωάννης Ξιφιλίνος, διέσωσε το γεγονός ότι οι σφαγιασθέντες στο νησί έφθασαν τις 240.000 (απώλοντο μυριάδες τέτταρες και είκοσι) αφού από αρχαίες πηγές μόνον ο Δίων ο Κάσιος αναφέρεται στην σφαγή στους ΒΙΟΥΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ. Αναλύοντας το γεγονός αυτής της σφαγής, βλέπουμε ότι οι εβραίοι κατέσφαξαν χωρίς ιστορικό λόγο τους Ελληνες. Είχαν όμως εφαρμόσει μια ρεαλ-πολιτικ έχοντας σκοπό να εξοντώσουν τους Ελληνες ολοκληρωτικά και να μείνουν αυτοί οι μόνοι κάτοικοι της νήσου. Εφάρμοσαν με μεθοδικότητα και ψυχρή λογική ένα σχέδιο εθνικής πολιτικής το οποίο θα αποτελέσει από τότε ως τώρα το δόγμα εξωτερικής πολιτικής του σιωνισμού και του Ισραήλ σχεικά με την Κύπρο. Οτι δηλαδή Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΖΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ και η ιστορία το τεκμηριώνει απόλυτα, ενω οι πάντες σιωπούν σε ό,τι αφορά αυτό το δόγμα.
Επανερχόμενοι στην ιστορία βλέπουμε ότι το μέγεθος της απώλειας συνεκλόνισε τον φιλέλληνα Αδριανό τόσο πολύ, ώστε διέταξε την ολοκληρωτική σφαγή των εβραίων της νήσου και απαγόρευσε στο εξής να εγκατασταθεί έστω και ένας εβραίος στην Κύπρο. Φυσικά, οι εβραίοι έκαναν πολιτικούς αγώνες να επανεγκατασταθούν στην νήσο και έτσι στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, βρίσκουμε ολιγομελείς εβραϊκές κοινότητες εκεί. Το σιωνιστικό σχέδιο θα είχε πιθανώς επιτύχει αν ο Αδριανός δεν ήταν φιλέλληνας... Η μεγάλη σφαγή στην Κύπρο είχε απασχολήσει τους ιστορικούς. Ο μεγάλος βρεττανός ιστορικός Γκίμπον, στα τέλη του 18 αι., αναφέρθηκε στη σφαγή. Η δράση του σιωνισμού όμως απέδωσε. Τα δικαιώματα εκδοσης του τετράτομου έργου του Γκίμπον αγοράσθηκαν από τον σιωνιστικό εκδοτικό οίκο Random House της Νέας Υόρκης περίπου το 1920. Από τότε ο Γκίμπον εκδίδεται τρίτομος, αφού πολύ μεθοδικά έχουν αφαιρεθεί όσα καταγράφουν την αληθινή ιστορία σε σχέση με τον σιωνισμό.